ఓ నేస్తమా
మంగళవారం
కన్నీటి ఆవేదన
ఒక
నీటి
చుక్క
కను
చివరి
నుంచి
చెక్కిలి
మీదకు
నీతో
అన్నది
ప్రీయతమా
!
ఇన్నాళ్ళు
నేను
నీ
గుండె
లోతుల్లో
నిక్షిప్తమై
ఉండి
పోయాను
ఎన్నో
అనుభవాలని
నీతో
పంచుకుంటూ
వచ్చాను
విశదమైన
,
అనందం
మరి
ఎక్కువైనా
బయటకి
రావడానికి
ప్రయత్నించాను
కానీ
నిన్ను
మాత్రం
వదిలి
వెల్ల
లేక
పోయాను
స్నేహితుడా
!
ఈ
రోజు
నీ
గుండెల్లో
ఉభుకుతున్న
ఈ
ఆవేదన
తరంగం
నన్ను
కుదిపి
వేస్తునది
భయటకు
తోసేస్తుంది
నేను
కదిలి
జారి
కారి
ఆవిరై
పోతాను
నేనిలా
వెళ్లి
పోవడం
నీ
మనసులో
ఏ
మాత్రం
ఉరట
నిచ్చిన
మిత్రమా
నా
కంత
కన్నా
కావలిసిందేముంది
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
కొత్త పోస్ట్
పాత పోస్ట్
హోమ్
దీనికి సబ్స్క్రయిబ్ చేయి:
కామెంట్లను పోస్ట్ చేయి (Atom)
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి