నిట్టుర్పులతో గుండె పగుళ్ళు తీసి
దుక్కం గొంతు ముగా పోయినపుడు
కన్నీటి తీగలకు వికసించిన కవితాక్షర పూలు
పరిమళాలను వేద జల్లి గయా పడ్డ గుండెకు
అమృత స్పర్శను అందిస్తాయి
నా ప్రతి శ్వాస కవిత్వమై
జీవితమంతా కవిత్వం లో నే జీవిస్తాను
ఆగాధ లోయలలోకి జారిన
వెంట పడిన కవిత స్పర్శ ఉయలుగిస్తుంది
నా మస్తిష్కం లో
కవితక్షరాలు కను మరుగైతే
జీవన శ్వాస ఆగి మరణిస్తాను
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి